Pionier Paul van Belzen met pensioen

Stuwende kracht en pionier op het gebied van inclusie en diversiteit Paul van Belzen is onlangs na een indrukwekkende carrière bij verzekeringsmaatschappij a.s.r. met pensioen gegaan. In zijn tijd bij a.s.r. richtte hij de participatiedesk op, waardoor meer dan 50 mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt hun plek hebben gevonden in het grote bedrijf. Daarbij werkte hij nauw samen met WSP Midden-Utrecht. Tijd voor een terugblik!

Paul, ik kan me voorstellen dat na ruim 48 jaar in dienst bij a.s.r. dit kantoor inmiddels als een tweede thuis is gaan voelen. Niet alleen je collega’s zijn lovend, je hebt ook veel betekend voor alle mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt die hier de revue zijn gepasseerd. Hoe heb je dit voor elkaar gekregen?

“Ik begon lang geleden op de werkvloer, werd daarna leidinggevende bij facilitaire zaken en kreeg in deze tijd een grote opdracht voor mijn kiezen: het adressenboek van het bedrijf moest op de schop en opgeschoond. Dubbel genoteerde namen en adressen moesten worden achterhaald en samengevoegd worden. Klinkt wellicht als een klein klusje, maar met 7,7 miljoen klanten was dit een enorme opgave. Mijn eigen team had hier niet de mankracht voor, dus moest er een andere
oplossing komen.”

Was dit het moment dat de participatiedesk in het leven werd geblazen?

“Nee, dat kwam pas veel later. Ik kwam voor deze opdracht via het WerkgeversServicepunt Midden Utrecht uiteindelijk bij mensen met een Wajong status en indicatie Banenafspraak terecht. Een deel van deze groep mensen vindt repeterende werkzaamheden heerlijk om te doen en zijn erg nauwkeurig. En dat bleek een succes: er begonnen drie dames met een Wajong-uitkering. Ze vonden het geweldig om opeens ergens bij te horen. Daarna had ik de smaak te pakken. Leidinggevenden van andere afdelingen binnen a.s.r. zagen deze aanpak en werden ook enthousiast. Ook voor hen bemiddelde ik tussen werkgever en kandidaat. Op die manier hielpen we steeds meer mensen met een uitkering aan een baan.”

Dat klinkt als een win-winsituatie. Was er vanuit a.s.r. ook zo’n drang om deze groep een kans te geven?

“Dat is er altijd wel geweest. Het zit in het DNA van a.s.r. om mensen te helpen. We maken niet snel reclames met: ‘wij zijn de beste verzekering of de goedkoopste’, nee, wij proberen mensen echt te helpen. Toen in 2015 de participatiewet kwam, ging het pas echt snel en richtte ik de participatiedesk op. Het idee van deze nieuwe wet is dat ieder bedrijf een bepaald aantal mensen met afstand tot de arbeidsmarkt in dienst moet hebben.”

Hielp het dat je door die eerdere opdrachten al enige ervaring had?

“Ik ging er blanco in. Ik moest opeens een beleid vaststellen, verdiepen in wet- en regelgeving en kennismaken met partijen zoals het WerkgeversServicepunt en re-integratiebureaus.
Er bestaan ook ontzettend veel misverstanden over mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Het was dus belangrijk om te blijven vertellen dat de stereotypen niet gelijk zijn aan de werkelijkheid. Iemand met autisme hoeft helemaal niet direct een ‘Rainman-achtige’ figuur te zijn.”

En dat lukte uiteindelijk?

“Ja, we hebben inmiddels 53 mensen een contract aangeboden, dus dat is een feestje. Zeker als iemand een contract krijgt voor onbepaalde tijd, dan is dat prachtig”, vertelt Paul met glimmende ogen. “Als iemand zich, ondanks een eventuele beperking, kan bewijzen en vervolgens uitstroomt uit de participatiedesk en zo het bedrijf in komt, dan zijn we allemaal ontzettend blij.”

Dat moet geweldig zijn ja. Vraagt dat dan veel van een werkplek? Moeten er veel aanpassingen gedaan worden?

“Soms wel, soms niet. Bij iemand met een rolstoel is het direct duidelijk, maar het wordt ingewikkelder bij mensen met een psychische beperking. De kracht zit hem in het zoeken van de juiste begeleider bij de juiste persoon, maar ook door goed te luisteren naar de wensen van iemand. De één heeft behoefte aan een prikkelarme werkplek, maar de ander gedijt juist op reuring.”

Ook Marlies Ensie is te spreken over het werk van Paul. Marlies is werkzaam bij het WSP Midden-Utrecht en heeft veel contact met Paul als het gaat om vragen met betrekking tot werving en selectie en casuïstiek.

“Wij zijn ontzettend blij met Paul en willen hem graag nogmaals bedanken voor wat hij voor iedereen heeft betekend. Wat ik heb gemerkt is dat a.s.r. echt openstaat voor mensen die al langer thuis zitten en een afstand tot de arbeidsmarkt hebben. Sommige mensen hebben soms al jaren geen sollicitatiegesprek gehad en vinden dat best spannend. Ik bereid mensen dan voor op het gesprek: ‘Je gaat met Paul praten, een warme persoonlijkheid en een heel betrokken iemand, dus ik weet zeker dat de spanning van je afvalt als je er zit’. En eigenlijk kreeg ik ook altijd terug van de kandidaten dat zij het een prettig gesprek vonden.”

“Het leverde niet per definitie altijd een baan op, maar het zorgde wel voor netwerkgesprekken. Deze ervaring was ook al erg waardevol. Als er dan een nieuwe opdrachten binnenkwamen met repeterende werkzaamheden, konden er wel vaak snel mensen bij a.s.r. terecht. Zo werd a.s.r. langzaam een soort re-integratie plek waar we als WSP Midden-Utrecht erg naar zochten. Dat was – en is – ontzettend kostbaar en we zijn dan ook erg blij met deze samenwerking.”

In 2019 wint a.s.r. de prijs voor beste werkgever voor mensen met een arbeidsafstand van het WSP. Paul: “Eerst dacht ik nog ‘wat moet ik met zo’n plakkaat’, maar in het participatiewereldje gaat dit nieuws erg snel rond. Voor ik het wist kwamen verschillende nieuwsgierige organisaties op de lijn met de vraag: ‘Wat is het geheim van Paul? Mogen we een keer koffie drinken?’

En als ik zo vrij mag zijn: wat ís dan jouw geheim?

“In de essentie is dat luisteren. Luisteren naar wie er tegenover je zit en meedenken. Het zit niet in mijn functiebeschrijving, maar ik ga ook best wel eens mee met iemand naar een sollicitatie als deze persoon dat spannend of moeilijk vindt. Het gaat om de mensen en luisteren naar hun behoeften.”

En wat zijn nou de volgende stappen?

“In 2026 willen we 70 mensen uit de banenafspraak in dienst hebben. Daarnaast willen we ook de mensen met een WIA-uitkering een kans geven en bij ons hebben werken. Maar goed, ik maak dat niet meer mee. Mijn a.s.r. avontuur eindigt binnenkort, maar mijn opvolgster Nicole Reeuwijk is erg goed en gedreven. En de participatiedesk staat als een huis. Kortom: ik heb alle vertrouwen in de toekomst.”