Buurten in tijden van corona

Buurten is een uniek horecaconcept in Utrecht met inmiddels vier vestigingen. Zoals alle horeca heeft Buurten een zwaar jaar achter de rug, niet in de laatste plaats op personeelsgebied. Sinds maart 2020 is er een hoop gebeurd: een lockdown in maart, heropening in de zomer, weer een sluiting in het najaar en na ruim een half jaar dicht, mochten op 28 april de terrassen weer voorzichtig open. Claudia van der Hoeven, HR-manager, blikt terug op een veelbewogen jaar.

Buurten is laagdrempelig en is een soort ‘huiskamer’ in de wijk, waar je terecht kunt voor een kop koffie, lunch of diner en in een aantal vestigingen ook kunt vergaderen. Buurten verbindt zich graag aan sociale activiteiten in de buurt en werkt veel samen met de gemeente. Zo maakt de vestiging in Leidsche Rijn onderdeel uit van de bibliotheek (Buurten in de Bieb) en is vestiging Buurten in de Fabriek gevestigd in de oude Cereol-fabriek, waar onder meer ook een school, theater en sportzaal aanwezig is.

Behalve een hart voor de buurt heeft Buurten ook een hart voor zijn medewerkers. Dat kwam goed van pas toen in maart 2020 de coronacrisis toesloeg, die ook Buurten hard raakte. Oprichters en eigenaars Erik Derksen en Bob Gijsberts hadden net – op 17 februari – een vierde vestiging geopend in winkelcentrum De Gaard, waarin zij veel geld hadden geïnvesteerd.

Muurtjes schilderen

Tijdens de eerste lockdown ging het vaste personeel, zoals bij zoveel horecaondernemers, aan de slag met de grote schoonmaak, klusjes en voorbereidingen op heropening in ‘het nieuwe normaal’. Maar de sluiting duurde langer en langer en op een gegeven zijn alle muurtjes wel geschilderd. Medewerkers kwamen thuis te zitten en het welzijn van de collega’s werd merkbaar minder, horecamensen zitten immers niet graag stil. Claudia: “Toen kwam de heropening op 1 juni. Iedereen was blij, maar het was ook wel heel spannend. Het was te merken dat de lockdown er behoorlijk had ingehakt bij iedereen. En we voelden de dreiging van een nieuwe sluiting al aankomen, ruim voor 16 oktober, de dag dat die sluiting er ook echt kwam. In de periode ervoor gingen we al nadenken: wat kunnen we straks nog meer doen voor onze mensen? Ik las de koppen in de krant dat verschillende sectoren, zoals de logistiek, juist op zoek waren naar mensen. Kunnen we daar niet iets nuttigs mee doen, vroegen we ons af. Wij hebben straks juist mensen over.”

Vangnet

“Een tweede spoor dat we samen met WSP zijn ingeslagen was voor de groep oproepkrachten, die we ook niet zomaar wilden wegsturen. Ook die groep wilden we goede ondersteuning bieden. Die groep zijn we persoonlijk gaan begeleiden. We hebben ze gevraagd: wie ben, wat wil je, wat kan je? Hun profielen hebben we aangeboden bij het WSP. Het WSP heeft samen met het UWV vervolgens speciaal voor deze groep ondersteuning-op-maat aangeboden, inclusief een webinar. Dit was te gek, want enerzijds waren we bezig met mensen actief naar ander werk te begeleiden, anderzijds hebben we collega’s ook kunnen uitleggen, ‘jongens, er is een vangnet, maak er gebruik  van als het moet.’ Zo hebben we bij veel mensen de paniek kunnen wegnemen. Het UWV heeft tijd gemaakt voor onze mensen en in een-op-een gesprekken verder geholpen. Veel mensen hebben zo iets anders gevonden, bijvoorbeeld bij de Jumbo en de DHL. Anderen konden tijdelijk terugvallen op WW of de bijstand, ook daarin werden ze goed begeleid.”